Korsak Samuel h. Lis (ok. 1745–1794), poseł na sejm 1773 r., członek Rady Najwyższej Litewskiej w r. 1794. Pochodził z licznie rozrodzonej, średnio zamożnej rodziny szlacheckiej, osiadłej w woj. nowogrodzkim. Syn Kazimierza Ignacego, posła na sejm 1766 r., i Elżbiety z Zagórskich. Podpisał – obok ojca – elekcję Stanisława Augusta, jako «obożnic, sędzic i poseł województwa nowogrodzkiego». Z tegoż województwa posłował – wspólnie z T. Rejtanem – na sejm 1773 r. Działając zgodnie z instrukcją swego województwa przeciwko zawiązaniu konfederacji, wspólnie z Rejtanem podpisał znany manifest z 21 (23) IV 1773 r. przeciw A. Ponińskiemu. Gdy manifest nie został przyjęty do obiaty, nie brał już udziału w dalszym ciągu sejmu. Później należał do stronnictwa królewskiego, kierowanego w W. Ks. Lit. przez podskarbiego A. Tyzenhauza. Otrzymał stopień pułkownika husarii, w l. 1784–8 był członkiem Komisji Skarbu W. Ks. Lit. (dwie kadencje). W r. 1789 otrzymał Order Św. Stanisława. Posiadał też majątek pojezuicki Da-niuszew w pow. zawilejskim. W lutym 1792 r. został członkiem Komisji Skarbu Obojga Narodów.
K. prawdopodobnie należał do sprzysiężenia przedinsurekcyjnego na Litwie. Podpisał akt powstania w Wilnie 24 IV 1794 r. i został powołany na członka Rady Narodowej W. Ks. Lit. Rola i działalność jego w insurekcji są mało znane. Zginął na Pradze 4 XI 1794 r. Po upadku insurekcji był poszukiwany na rozkaz Katarzyny II jako odpowiedzialny za wyrok na Szymona Kossakowskiego. Żoną jego była Brygida, l. v. Klimańska, podkomorzyna grodzieńska. Zapewne do niego odnosi się wzmianka w „Panu Tadeuszu” (Księga I w. 65–6).
Boniecki; – Kończyńska W., Rejtan i jego manifest z grudnia 1773 r., „Kwart. Hist.” R. 47: 1933 z. 4 s. 584–5; taż, Rejtan, K. i Bohuszewicz na sejmie 1773 r., Wil. 1935; Korzon, Wewnętrzne dzieje, V 13, VI 4; Łoza S., Kawalerowie Orderu Św. Stanisława, W. 1925 s. 77; Mościcki, Gen. Jasiński, s. 114–5, 140, 352; Wegner L., Tadeusz Rejtan na Sejmie Warszawskim z r. 1773, P. 1873; Zahorski A., Warszawa w powstaniu kościuszkowskim, W. 1967 s. 275; Żytkowicz L., Litwa i Korona w r. 1794, „Ateneum Wil.” R. 12: 1937 s. 545; tenże, Rządy Repnina na Litwie w latach 1794–7, Wil. 1938 s. 345, 404; – Vol. leg., VII 122, IX 10, 33.
Leonid Żytkowicz